อาจจะเป็น Blogger หน้าใหม่ แต่สำหรับงานเขียนหนังสือ สำหรับผมก็ไม่ใหม่สักทีเดียว เพียงแต่ประสบการณ์งานเขียนยังน้อยมาก แล้วก็เป็นงานเขียนเชิงวิชาการเสียเป็นส่วนใหญ่
ที่หันจะมาเป็น blogger กับเค้าบ้าง ทั้งๆที่ไม่เคยมีความคิดมาก่อน และรู็สึกว่ากระแส blog ระยะหลังๆ นี้จะซาๆ ไปเพราะมี social network ใหม่ๆ ให้เล่นกัน ก็เพราะว่าอยากจะเขียน เขียนอะไรออกมาบ้าง
ทำไมถึงอยากจะเขียนนักหละ ผมเองรู้สึกว่ามันหมดยุคที่รัฐหรือนักวิชาการจะมาแนะนำให้คนไทย หรือคนโลก อ่านหนังสือกันเยอะๆ แล้ว มันไม่ทันกินชาวบ้านเค้า รัฐฯ ควรแนะนำให้เด็กรุ่นใหม่หันมาเขียนกันให้มากขี้น ไม่ใช่อ่านกันให้มาก ผมคิดว่าการเขียนช่วยพัฒนาคนได้ดีกว่าการอ่านมากนัก (แต่ไม่ใช่อ่านให้น้อยลง เพียงอยากแต่ให้เขียนกันให้มากขึ้น ซึ่งการจะเขียนให้ได้หรือให้ได้ดีก็จำเป็นต้องอ่านมากๆ อยู่แล้ว)
การเขียนเป็นเรื่องที่ยากกว่าการอ่าน และจำเป็นต้องรู้ถึงสิ่งที่จะเขียนดีพอสมควรถึงจะเขียนออกมาได้
- การเขียนช่วยให้เรามีสมาธิต่อเรื่องนั้นๆ มากกว่าการอ่าน การอ่านนั้น ในหลายครั้ง สมองหรือจิตใจเราไม่ได้รับรู้หรือติดตามเรื่องราวที่อ่านตลอดเวลา บางครั้งเราเพียงแต่ออกเสียงตัวหนังสือเหล่านั้นในใจแต่ไม่ได้คิดตาม
- การเขียนช่วยให้เราจดจำได้ดีขึ้น
- การเขียนช่วยให้เรารู้ว่าเราเข้าใจสิ่งที่เราคิดว่าเราเข้าใจนั้น เราเข้าใจมันจริงหรือดีพอหรือไม่
- การเขียนต้องการการค้นคว้า
- การเขียนที่ดีต้องการการเรียบเรียงความคิด ก่อนที่เราจะเขียนออกมาได้นั้น เราจำเป็นต้องคิดหรือผ่านขบวนการคิดเสียก่อน (ไม่ว่าการคิดนั้นจะคิดถูกหรือคิดแบบผิดๆ)
- ฯลฯ
พอเอาเข้าจริงผมก็นึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไรใส่ลงในบลอกดี นั่งนึกอยู่นานสองนาน...เลยนึกถึงคำแนะนำของพวกนักเขียนอาชีพหรือนักเขียนรุ่นใหญ่ที่ว่า ให้เขียนสิ่งที่เรามีประสบการณ์ หรือเขียนในสิ่งที่เรารู้ หรือชำนาญ
มานั่งนึกๆ ดู ก็รู้สึกว่าตัวเองมีแต่เรื่องที่สนใจใคร่รู้แต่ก็รู้ไม่มากพอในแต่ละเรื่อง (ก็ดีจะได้ไปค้นคว้าเพิ่มเติม) ที่จะพอวัดวากับเค้าได้ก็มีเรื่องของ คอมพิวเตอร์ ภาษา แล้วก็ความสนใจงานทางด้านศิลปะ การท่องเที่ยว(แม้ว่าจะไม่ได้ไปไหนนานมากแล้ว) งานทางกลและอิเลคทรอนิกส์ พวกดีไอวาย โน่นนิดนี่หน่อย
นอกนั้นก็อยากจะเล่าความคิดอ่านของตัวเองต่อเรื่องบางเรื่องของสังคมบ้าง เลยเอาเป็นว่าจะเขียนมันเรื่อยเปื่อย จิปาถะ ตามอำเภอใจ (อำเภอนี้มันอยู่ที่ไหนหนอ) อันไหนที่สนใจใคร่รู้แต่ไม่ค่อยรู้ก็จะค้นๆ มาเล่ามาบ่นกันฟัง
ถือว่านี่เป็น วันที่ศูนย์ ของ blogger หน้าใหม่คนนี้แล้วกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น